.....

Ik worstel me door 40 bladzijdes Walter Benjamin.
Dat ziet er zo uit.



Eigenlijk niets aan af te zien.
Redelijk normaal beeld.
Iemand in een stoel onder een lamp met wat papier in de hand.
Het wil niet echt vlotten.
Ik vind Walter Benjamin nogal saai.
Hij zal vast heel veel nuttige dingen te vertellen hebben maar waarom moet het zo saai.
Het kan ook vast leuker.
Net als de lessen van Michiel (nog) leuker worden met plaatjes.
Maar die komen later.
Dat heeft hij beloofd.

Het enige leuke aan Walter Benjamin is het laatste stukje van zijn naam.
Jamin.
Stom maar dat is het enige waar ik aan kan denken als ik Walter Benjamin moet lezen.
Aan de Jamin.
Aan de weeige zoete lucht.
Snoepscheppen.
Koetjesrepen die vast helemaal niet uit de Jamin komen maar wel lekker waren.
Ik heb zin in snoep.
Vroeger ook al.



Ik heb eigenlijk zo goed als nooit snoep in huis.
Snoepen doe ik bij andere mensen thuis.
Ik eet zo een peer.
Als vervanging voor snoep.
Voor de grap had ik hieronder op willen schrijven hoe Walter Benjamin: als vervanging voor snoep, zou hebben geschreven op zijn benjaminiaans.
Maar voor mij blijft er over jaminiaans.
Ben, dat was toch een mobiele telefoonprovider?