Zo dan, zo eenvoudig kan het zijn.
Even het stof eraf blazen, het leven er in en het logboekje doet het zomaar ineens weer.
Fijn dat hij het weer doet, dat ik het weer doe natuurlijk.
Het blijft een virtueel iets, ergens op het internet, maar het heeft ruim twee jaar trouw op me liggen wachten.
Waarschijnlijk hebben we in het verleden een sterke band met elkaar gehad en dat is niet iets wat zomaar verdwijnt.
Ik heb een heel mooi archief gevonden, 4 mappen vol met negatieven en een paar honderd gigabyte aan digitale fotobestanden. Het is mijn eigen archief en het zit vol met foto's gemaakt door Don.
Daar ga ik de komende tijd uit putten en tegelijkertijd laat ik het archief groeien door met een open blik de wereld om me heen vast te leggen, camera's geladen en in de aanslag en niet gehinderd door concepten of ingewikkelde plannen.
Tot snel.
Sunday, February 20
Gevonden...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete